-
1 nauczyć rozumu
научи́ть уму́-ра́зуму -
2 nauczyć
uczyć (być nauczycielem) unterrichten;uczyć fizyki Physik unterrichten;uczyć języka niemieckiego Deutsch unterrichten;uczyć gry na gitarze Gitarrenunterricht geben;uczyć pływać k-o jemandem Schwimmen beibringen;uczyć k-o (+ inf) jemandem beibringen zu (+ inf);doświadczenie uczy, że … die Erfahrung lehrt, dass …;uczyć się języka niemieckiego Deutsch lernen;uczyć się na pamięć auswendig lernen;uczyć się do egzaminu für eine Prüfung lernen;uczyć się na błędach aus Fehlern lernen;uczyć sie (być uczniem) lernen -
3 nauczyć
глаг.• выучить• изучать• научить• научиться• обучить• узнать• учить• учиться* * *naucz|yć\nauczyćony сов. научить, обучить;\nauczyć kogoś czegoś обучить кого-л. чему-л.; ● \nauczyć kogoś rozumu научить уму-разуму, проучить кого-л.;ja cię \nauczyćę! ты будешь у меня знать!
* * *nauczony сов.научи́ть, обучи́ть- ja cię nauczę!nauczyć kogoś czegoś — обучи́ть кого́-л. чему́-л.
-
4 nauczyć
(-ę, -ysz); vb; od uczyć* * *pf.teach, train; nauczony doświadczeniem taught by experience; nauczyć kogoś moresu show sb their place; nauczyć kogoś rozumu teach sb a lesson; ja cię/was nauczę! I'll show you!, now, get l. eat this!; por. nauczać, uczyć.pf.learn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nauczyć
-
5 nauczyć się
сов.научи́ться; вы́учитьnauczyć się się na pamięć — вы́учить наизу́сть
nauczyć się się rozumu — набра́ться ума́
-
6 nauczyć\ się
сов. научиться; выучить;\nauczyć\ się się na pamięć выучить наизусть; \nauczyć\ się się rozumu набраться ума
-
7 nauczyć kogoś rozumu
научи́ть уму́-ра́зуму, проучи́ть кого́-л. -
8 rozum
сущ.• благоразумие• голова• дух• душа• интеллект• мозг• мотив• остроумие• повод• понимание• понятливость• призрак• причина• разум• разумность• рассудок• резон• согласие• соглашение• сообразительность• уговор• ум* * *♂, Р. \rozumu ум; разум;zdrowy \rozum здравый ум (разум); niespełna \rozumu не в своём уме; na mój \rozum по-моему, я думаю; ● nauczyć \rozumu научить уму-разуму; odchodzić od \rozumu сходить с ума; pozjadać (posiąść) wszystkie \rozumу набраться премудрости; со głowa, to \rozum погов. сколько голов, столько умов
+ umysł* * *м, P rozumuум; р́азумzdrowy rozum — здра́вый ум (ра́зум)
niespełna rozumu — не в своём уме́
- odchodzić od rozumuna mój rozum — по-мо́ему, я ду́маю
- pozjadać wszystkie rozumy
- posiąść wszystkie rozumy
- co głowa
- to rozumSyn: -
9 naucz|yć
pf — naucz|ać impf Ⅰ vt 1. (przekazać wiedzę) to teach- nauczyć kogoś historii/języka obcego to teach sb history/a foreign language- nauczyć kogoś czytać/pływać to teach sb (how) to read/swim- nauczyć kogoś posłuszeństwa to teach sb obedience- nauczyć psa aportu/sztuczek to teach a dog to fetch/to do tricks- ojciec nauczył mnie grać a. gry na skrzypcach my father taught me (how) to play the violin- nauczono mnie, że nie należy nigdy kłamać I was taught never to lie2. (pouczyć) to teach- życie nauczyło go cierpliwości life has taught him to be patient- historia nas nauczyła, że… history has taught us that…Ⅱ nauczyć się to learn (zdobyć umiejętność) to teach oneself (czegoś sth)- nauczyć się szyć to learn sewing a. (how) to sew- nauczyć się punktualności to learn to be punctual- nauczyć się wiersza na pamięć to learn a poem (off) by heart- nauczyłem się tego sam/od rodziców I’ve learnt it (by) myself/from my parents■ nauczony doświadczeniem książk. having learnt the lesson of experience- nauczony gorzkim doświadczeniem nie ufał nikomu from bitter experience, he trusted no one- nauczyć kogoś moresu przest. to teach sb some manners, to show sb what’s what- nauczyć kogoś rozumu pot. to knock some sense into sb- nauczyć się rozumu pot. to come to one’s senses- kiedy ty wreszcie nauczysz się rozumu! when will you ever learn?- czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał przysł. what you don’t learn as a child you can’t learn as an adult- ja cię/ja was nauczę pot. I’ll teach you- ja cię nauczę posłuszeństwa! I’ll teach you to do as you’re told!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naucz|yć
-
10 rozum
m (G rozumu) 1. (władza poznawcza umysłu) mind, intellect- człowiek wielkiego rozumu a man of great intellect- objąć a. ogarnąć coś rozumem to understand sth- górować nad kimś rozumem to be more intelligent than sb2. (u człowieka) (rozsądek) reason, sense; (u zwierzęcia) cleverness- rozum przychodzi z wiekiem a. z latami one gets wiser as one grows older- rozum dyktuje, żeby nie działać zbyt pochopnie reason tells us not to act too hastily- miejże rozum, nie rób tego! have some sense, don’t do that!- □ chłopski rozum pot. common sense, good sense- czysty rozum Filoz. pure reason■ brać coś na rozum to use one’s common sense- być niespełna rozumu to be out of one’s mind, to be off one’s head- co głowa, to rozum so many heads, so many minds- człowiek do śmierci rozumu się uczy man is always learning- głowa wielka a rozumu mało a big head and little sense- mieć swój rozum pot. to know one’s own mind- mieć więcej szczęścia niż rozumu ≈ to have more luck than judg(e)ment- (jak) na mój głupi rozum pot. in my opinion- nauczyć kogoś rozumu to teach sb a lesson- nie grzeszyć rozumem to be rather stupid- odchodzić od rozumu z rozpaczy/strachu to be beside oneself a. to be out of one’s mind with grief/fear- pozjadać wszystkie rozumy pot. to have all the answers- pójść po rozum do głowy to use one’s head- przemówić komuś do rozumu to bring sb to reason- rozum mu odjęło he must be out of his mind- rusz rozumem! put your thinking cap on!- to przechodzi ludzki rozum it’s beyond human understanding- kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera przysł. whom the gods would destroy they first make mad- włos długi, rozum krótki pot. long on hair and short on brains- lepszy funt szczęścia niż cetnar rozumu przysł. an ounce of luck is better than a pound of wisdom- od wódki rozum krótki przysł. when drink is in, wit is out* * *na chłopski lub zdrowy rozum,... — common sense suggests that...
* * *mi1. (= umysł) reason, mind, intelect; czysty rozum fil. pure reason; niespełna rozumu nuts, bats, crazy; na mój (głupi) rozum pot. in my (humble) opinion, as I see it; mieć swój rozum have one's wits about one, be in one's right senses; kierować się własnym rozumem use one's judgement l. own head; postradać l. stracić rozum loose one's marbles l. mind, be out of one's mind; pójść po rozum do głowy find a reasonable solution to a problem, think of sth sensible; mieć bystry rozum have quick wits; obdarzony rozumem rational.2. (= rozsądek) judgement, wit(s), sense; chłopski rozum horse sense, common sense; zdrowy rozum common sense, native reason; na chłopski l. zdrowy rozum common sense suggests that...; mieć więcej szczęścia niż rozumu succeed by a fluke; nauczyć kogoś rozumu teach sb a lesson; przemówić komuś do rozumu make sb see sense l. reason, make sb listen to reason, bring sb to reason; powinieneś mieć więcej rozumu w głowie you should know better; wydaje mu się, że pozjadał wszystkie rozumy he's such a smart alec l. aleck; weź to na rozum think it over, give it a reasonable thought.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozum
-
11 ucz|yć
impf Ⅰ vt 1. (przekazywać wiedzę) to teach- uczyć dorosłych niemieckiego to teach adults German- moja mama uczy w szkole podstawowej my mum teaches in a primary school ⇒ nauczyć2. (przyuczać) to teach- uczył ich odbijać piłkę z bekhendu he taught them how to play the backhand- uczyć psa posłuszeństwa to teach a dog obedience- tata uczył mnie prowadzić samochód dad taught me (how) to drive ⇒ nauczyć3. [doświadczenie, zabawa] to teach ⇒ nauczyć Ⅱ uczyć się 1. (zdobywać wiedzę) to learn; (odrabiać lekcje) to study- uczyć się angielskiego/gry na gitarze to learn English/the guitar- uczyć się do egzaminu to study for an exam- uczyć się u mistrza to train under a master- uczyć się dobrze/źle to be a good/poor student- uczyć się na piątki to be an A student- uczyć się (czegoś) na pamięć to memorize (sth) a. to learn (sth) by heart2. pot. (zdobywać zawód) to learn, to study (na kogoś to be sb)- będzie się uczył na stolarza he will learn to be a carpenter ⇒ nauczyć się3. (wyciągać wnioski z doświadczeń) to learn- uczył się ukrywać swoje uczucia he learned to hide his feelings- uczyć się tolerancji/cierpliwości to learn tolerance/patience- uczyć się na cudzych błędach to learn from the mistakes of others- uczyć się na własnych błędach to learn by a. from one’s (own) mistakes ⇒ nauczyć się■ uczyć kogoś rozumu pot. (napominać, pouczać) to teach sb sense, to put some sense into sb- uczyć się rozumu pot. (nabierać rozsądku) to learn (some) sense- uczył Marcin Marcina (a sam głupi jak świnia) przysł. it’s a case of the blind leading the blindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucz|yć
-
12 nauczać
I. vt\nauczać kogoś czegoś ( głosić nauki) jdn etw lehren; ( uczyć w szkole) jdn etw unterrichten; ( pokazać, jak należy coś robić) jdm etw beibringennauczyć kogoś rozumu jdn zur Vernunft bringenjuż ja cię nauczę! das sollst du mir büßen!II. vrnauczyć się czegoś etw lernen -
13 rozum
chłopski rozum gesunder Menschenverstand m;brać na zdrowy rozum nüchtern betrachten;mieć swój rozum seinen eigenen Kopf haben;nauczyć pf k-o rozumu jemanden zur Vernunft bringen, jemandem den Kopf zurechtrücken;więcej szczęścia niż rozumu mehr Glück als Verstand;być niespełna rozumu nicht ganz bei Verstand sein;pójść pf po rozum do głowy sich etwas einfallen lassen; sich besinnen;pozjadać pf wszystkie rozumy die Weisheit mit Löffeln gefressen haben
См. также в других словарях:
nauczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}rozumu {{/stl 13}}{{stl 7}} skarcić kogoś, by zmienił swoje postępowanie na odpowiednie; dać komuś nauczkę, dotkliwie ukarać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Już ja cię rozumu nauczę, obiboku jeden. To go nauczy rozumu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć się — czegoś jak pacierza zob. pacierz. Nauczyć się czegoś na blachę zob. blacha. Nauczyć się rozumu zob. rozum 9 … Słownik frazeologiczny
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
nauczyć — 1. pot. Ja (cię, was, ich itp.) nauczę... «wykrzyknienie wyrażające pogróżkę, zapowiedź dania komuś nauczki; ja (cię, was, ich itp.) oduczę»: (...) nie bluźnij, smarkaczu! Już ja cię nauczę! – kto ci to powiedział, kto cię herezji nauczył! E.… … Słownik frazeologiczny
uczyć się – nauczyć się rozumu — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyciągać wnioski z własnych, wcześniej popełnionych błędów, nabierać życiowej mądrości, rozsądku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeszcześ się rozumu nie nauczył?! Człowiek się uczy rozumu przez całe życie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… … Słownik frazeologiczny
rozum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozummie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwa człowiekowi zdolność pojmowania, wnioskowania, wydawania sądów, umożliwiająca mu poznanie rzeczywistości; umysł : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
piąty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 5» Chodzić do piątej klasy. Godzina piąta już minęła. Był piątym dzieckiem w rodzinie. ∆ Piąta część czegoś «jedna część całości podzielonej na pięć równych części» ◊ pot. Piąte koło (u… … Słownik języka polskiego
nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… … Słownik języka polskiego
walnięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}walniętyęci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} niezrównoważony psychicznie, niespełna rozumu, stuknięty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walnięta baba kazała się dziecku nauczyć pięciu stron na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
